Güvercinler, çok çeşitli türlerde ve özelliklerde olan kuşlardır. Her biri farklı bir güzellik sunar. Bazıları ise renkleri, uçuşları ve hareketleri ile daha çok dikkat çeker ve en iyi güvercinler olarak nitelendirilir. Şimdi bu güvercinlerin hangileri olduğunu ve özelliklerini açıklayalım.

Ağ güvercin, uçuş özellikleri olarak oldukça iyi ve hızlı kanat çırpıp yüksek uçuşlar yapar. İnişleri oldukça hızlıdır. Bu güvercin türünün ortalama havada kalma süresi on ile on beş dakika kadardır ve iki yüz metreye kadar yükselebilir. İniş hızı ortalama yüz altmış kilometreyi bulur. Bu güvercin türü ortalama 13 yıl yaşar. Yaşamının 8-9 yılını hızlı ve aktif olarak geçirir. Yedi aylıktan itibaren çiftleşebilirler. Uçurmak için ideal olanı ise erkek ağ güvercindir.

Adana güvercininin en önemli özelliği, dalıcı güvercin sınıfının en iyisi olmasıdır. Kendisini gökyüzünün üst seviyelerine çıkarabilir. Bu güvercinler ikili ya da üçlü kümeler halinde uçar. Bu kümelere posta denir. Adana güvercini, diğer güvercin türlerine göre daha iri ve büyüktür.

Kafa ve kanat uçlarındaki tüyleri beyazdır. Bu türdeki güvercinler havada 4-5 saat kadar uçabilir. Kümeslerine yaklaştıkları zaman havada taklalar atarak görsel şovlar yaratırlar. Ancak ırkı tükenmek üzere olan bir türdür.

Amberi güvercinler, uzun süre yüksekte uçabilir. Çoğunlukla siyah renklidir, fakat kanat bölgesinde turunculuklar vardır, bu da görsel olarak çok hoş durmaktadır. Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nde bulunur.

Kökenleri Türkmenistan olan bu tür, ülkemizde ırmaklarda yer alır. Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nde bulunur. Nesli tehlikeye giren ırklardan biridir. Bu güvercinleri beslemek sünnettir diye bilinir.

Bango güvercini, güvercin türlerinin en kapsamlı çeşitlerinden biridir. Diğer güvercinlere göre biraz daha küçüktür. Sekizinci yüzyılda Afrika bölgesine gelmesiyle bilinir. Renkli bir vücut yapısına sahiptir ve hemen her ortama uyumludur. Kafası vücuduna oranla daha büyüktür. Genellikle yüksekte uçarlar. Türkiye'de İstanbul'da görülür.

Bayburt güvercini, tam anlamıyla yerli bir kuştur. Ayakları kırmızı renkli ve paçası yoktur. Bu güvercinin en önemli özelliği sesinin güzel olmasıdır. Ses uzunluğu oldukça uzundur. Türkiye'de İstanbul, Bayburt, Gümüşhane, Trabzon'da yetiştirilir.

Bayramlı güvercini, Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nde yetişen filo türü bir uçucudur. Bu güvercin, renkleri ve güzelliği ile tam bir görsel şölen sağlar. Paçalı bir güvercin türüdür. Asil bir duruşu vardır. Göğüs bölgesi geniş ve diktir.

Civciv rengini andıran bir görüntüsü vardır. Boyun kısmı uzun bir kuştur. Paçalı bir güvercin türüdür ve görünümü çok güzeldir. Kuş besleyenlerin çok beğenerek beslediği filo uçucusu bir kuştur.

Domino güvercininin en büyük özelliği dönücü olmasıdır. Görsel olarak siyah beyaz bir görüntüye sahiptir. Havada sert kanat çırpar ve hızlı dalışlar yapar. Duruşu dimdiktir ve iyi bir şekilde bakıldığında çok fazla yükseklere uçabilir. İzmir ve Aydın yörelerinde yetiştirilir.

Fırfırlı güvercin, Güneydoğu Anadolu'nun gözde kuşlarından biridir. Güvercin meraklılarının en çok tercih ettiği türlerden biridir. Filo uçucusu olarak bilinir. Güçlü bir iskelet yapısına sahiptir. Kısa bir gagası ve orta uzunlukta ayakları vardır.

Hünkari güvercin, inanılmaz güzellikte bir kuştur. Osmanlı döneminde Manisa'daki şehzade saraylarında geliştirilmiştir. O zamanlarda sadece sarayda yetiştirilmesine izin verilirmiş. Türkiye'de Manisa ve İzmir'de yetiştirilir.

İskenderun güvercini, İskenderun ve Bağdat güvercinleri arasında en ilginç ve benzersiz yapıya sahip olan kuştur. Gagası dört santimetredir, boyu ortalama kırk üç santimetredir. Kilosu ise 600 grama yakındır. Başı beyaz, gövdesi ise koyu kahverengidir. Sert bir kanat yapısı vardır. Hızla yükselebilir ve yükseklere uçar. Filo uçucusudur ve İskenderun ve çevresinde yetişir.

Kelebek güvercin, dik duruşlu, yüksek yapılı bir kuş türüdür. Göğüs yapısı olarak geniş bir yapıya sahiptir. Solo uçuşları ile bilinir. Uçuş süreleri antrenmanlara göre değişir ve 30-120 dakika kadar sürebilir. Çok çabuk yükselirler ve yükseldiğinde gözden kaybolabilirler. Ancak tek başına yerden kolay kalkamazlar. Balıkesir, Bursa, İzmir ve Manisa'da yetişir.